εξευλαβούμαι

ἐξευλαβοῡμαι, -έομαι (Α) [ευλαβούμαι]

παίρνω μεγάλες προφυλάξεις για να αποφύγω ένα κακό («ἐξευλαβοῡνται μὴ φίλοις τεύχειν ἔριν», Ευρ.).